Prelude no.1
พรีลูด หมายเลข 1 ที่ประพันธ์โดย Emmanuel Sejourne นักมาริมบาชาวฝรั่งเศส ได้เขียนเพลงนี้ขึ้นสำหรับการแข่งขัน Marimba International 2012 ที่เมือง Salzburg ผลงานชิ้นนี้ได้รับการเขียนในสไตล์ละติน และแจ๊สที่ยังคงมีความเป็นโรแมนติก
โครงสร้างการประพันธ์ในช่วงแรกของเพลงจะมีลักษณะรูปแบบการขับร้องประสานเสียงหรือคอรัส ในช่วงกลางเพลงจะมีท่วงทำนองและลีลาที่อ่อนนุ่ม และอารมณ์ไม่ลึกซึ้งมากนัก เพลงนี้จะมีลักษณะเหมือนกับการโลดโผนของรถไฟเหาะ เนื่องจากมีการเปลี่ยนหรือสลับจังหวะไปมาเพื่อให้เพลงนั้นมีความน่าสนใจมากขึ้น เพราะฉะนั้นต้องใช้อารมณ์ของนักแสดงเป็นอย่างมากเพื่อให้เข้าถึงบทเพลงนี้
ในระดับเทคนิคในเพลงส่วนใหญ่เขียนด้วยสไตล์ที่ค่อนข้างอ่านง่าย แต่ก็ยังมีความซับซ้อนและอาจจะสับสนในเรื่องของส่วนโน้ต และบางครั้งตัวเพลงนั้นได้มีการสลับไปมาในเรื่องของความช้า - เร็ว - ช้าบ้าง ถึงแม้ว่าบางครั้งตัวเราอาจจะถูกบังคับให้เล่นด้วยมือที่แยกจากกันโดยใช้ขั้นคู่แปดที่กว้างหรือมากกว่านั้น ซึ่งไม่สามารถมองเห็นทั้งสองมือได้ จึงมีความท้าทายต่อผู้เล่นพอสมควร
Emmanuel Sejourne
Emmanuel Séjourné นักแต่งเพลงและนักเพอร์คัชชัน เกิด 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1961 ในเมือง Limoges ประเทศฝรั่งเศส เป็นนักดนตรีที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในวงการเครื่องกระทบ หลังจากที่ศึกษาดนตรีคลาสสิกที่ The National Conservatory of Strasbourg เขาได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Jean Batigne ผู้อำนวยการและผู้ก่อตั้ง The Percussions de Strasbourg หลังจากที่เรียนเพอร์คัชชัน Sejourne ก็ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญในเครื่อง Keyboard Percussion Instruments (Vibraphone and Marimba)
และในปี 1981 เขาได้ทำงานในฐานะทั้งนักดนตรีและนักแต่งเพลง ซึ่งได้รับการยกย่องจาก Percussion Community
Prelude No. 1 - ห้องที่ 10 - 12
-
จุดเด่นของบทเพลง : ตั้งแต่ห้องที่ 10-12 เป็นจุดที่ค่อนข้างยากมากของบทเพลงเลยทีเดียว เพราะเป็นช่วงที่ไล่โน้ตเขบ็ตสามชั้นขึ้นไปและต่อด้วยหกพยางค์เขบ็ตสามชั้น เพื่อส่งไปหาเขบ็ตหนึ่งชั้น ในจุดนี้จะเป็นจุดเปิดเหมือนจะเป็น Climax แรก ในความยากของจุดนี้จะเป็นมือขวาที่ทำหน้าที่เป็นทำนองหลักที่มีลักษณะคล้ายกับเสียงร้อง ซึ่งใช้มือเดียวในการรัวของมือขวา เพราะมือซ้ายทำหน้าที่เปรียบเสมือนเป็น Accompaniment ท่อนนี้เลยเป็นจุดที่ยากในหนึ่งจุด
Prelude No.1 - ห้องที่ 64 - 66
-
จุดเด่นของบทเพลง : ตั้งแต่ห้องที่ 64-66 เป็นจุดที่ค่อนข้างยากมากอีกเช่นกัน เพราะเป็นช่วงที่โน้ตทางมือขวาเริ่มที่จะขึ้นเรื่อย ๆ แต่ในทางเดียวกันมือซ้ายก็ลงเรื่อย ๆ เช่นเดียวกัน จุดนี้จะเป็นจุดที่ยิงไปหาจุด Climax จุดสุดท้ายของเพลง และในห้อง 66 เป็นโน้ตที่ใช้ขั้นคู่กว้างและข้าม Octave ซึ่งในจุดนี้เป็นจุดที่ค่อนข้างเสี่ยงและอันตรายอย่างมาก